loading...
مارکتینگ و فروش
احمد بازدید : 93 چهارشنبه 22 بهمن 1399 نظرات (0)

هر کمر درد ،دیسک کمر نیست

به احتمال خوبی برای شما هم پیش اومده که وقتی در مورد کمر درد صحبت میشه ،اولین چیزی که بهش فکر میکنیم ،دیسک کمر هست،حداقل برای عموم جامعه میتونه اینطور باشه ،معمولا کمر درد رو هم وزن با دیسک کمر تلقی میکنند،اما باید بدونیم که کمردرد فقط به دلیل عارضه ی دیسک کمر نیست و میتواند دلایل مختلفی داشته باشد که ما سعی میکنیم انواع آن رو با ذکر تفاوت ها و روش های پیشگیری و درمان از آنها برایتان ذکر کنیم.

اما بیایم قبل از اینکه در مورد انواع  درد کمر و علت های پیدایش آن و روش های درمانی مربوط به آن صحبت کنیم،در ابتدا یک تعریف عمومی وساده نسبت به این عارضه داشته باشیم.

کمردرد در یک نگاه

معمولا کمر درد ناشی از مشکلی در یک یا چند قسمت از بخش پایین کمر هست،این بخش ها میتواند عضلات،اعصاب و مهره ها باشد،حتما با خودتون میگید چه قدر هم ساده بود!،در ادامه درباره ی  همه ی این مواردصحبت میکنیم و با مثالی ساده همه چیز را متوجه خواهید شد.

 

نقش عضلات در عارضه ی کمردرد

فکر میکنم در مفهوم عضله به صورت کلی مشکلی نداشته باشید،همان طور که میدانید ،بدن از عضلات مختلفی تشکیل شده،کمر هم از این قاعده مستثنی نیست،و گرفتگی در عضلات ،فارغ از محل قرار گرفتن آن میتواند منجر به درد شود،در میان دردهای ناشی از گرفتگی عضلات،درد کمر یکی از رتبه های بالا در مقایسه با گرفتگی در عضلات دیگر بدن دارد.

نقش اعصاب ومهره ها در کمردرد

به احتمال زیاد،همه  میتوانیم یک تصویر از ستون فقرات را در ذهنمان تجسم کنیم،اگرهم نتوانیم،خدا گوگل رو حفظ کند،یک سری بهش بزنید،چون میخوام حتما تصویر ذهنی درستی نسبت بهش داشته باشید،حالا اگر حوصله ی جستجو در گوگل رو ندارید،یک تصویر مناسب برایتان آوردم.

ببیند، آن ساختار کلی در عکس  را  ستون فقرات می گوییم(البته در این نوشتار با همون قسمت مربوط به ناحیه ی کمر کار داریم) ، حتما براتون سوال پیش اومده اون استخوانهایی که روی هم سوار شدند دقیقاچه هستند؟ حتما میفرمایید استخوان هست دیگه،این هم سوال داره؟ بله،ما به همون استخوان ها ،مهره میگوییم،فضای بین مهره ها با بافت و رباط ها پر میشود و دیسک ها مناطقی از بافت هستند که فضای بین هر مهره رو پوشش میدهند، به طوریکه مهره ها بر روی هم اصطکاک نداشته باشند،زمانی که به هر دلیلی دیسک بیرون زدگی داشته باشد که در مطلب مربوط به عوامل ایجاد دیسک کمر ،به طور کامل توضیحات داده شده است،استخوان ها(مهره ها) بر روی هم ساییده میشوند و متاسفانه در اکثر مواقع باعث تهدید و فشار به کانال نخاعی ودر مواردی هم عصب سیاتیک میشوند که در موردش در مقاله ی دیسک کمر صحبت به اندازه ی کافی داشتیم

شایع ترین درد ستون فقرات 

توجه کنید ،گفتم شایع ترین،قطعا همه ی بخش ها در ستون فقرات از گردن و سینه تا کمر حساسیت های مخصوص به خودشان را دارند،اما موضوع مورد بحث ما دراین نوشتار مربوط به ستون فقرات ناحیه ی کمر هست

زمانیکه افراد با علامت درد در ناحیه ی ستون فقرات به پزشک معالجه میکنند،در درصد بالایی از آنها ،منشا درد مربوط به ستون فقرات در ناحیه ی کمراست. زیرا مهره‌های کمری محل اتصال ستون فقرات به لگن نیز هستند،هرچه وزن بیشتری داشته باشید،طبیعتا فشار بیشتری نیز به این ناحیه وارد خواهد شدِ (دلیلی که به همه ی افراد مبتلا به کمر درد ،فارغ از اینکه مبتلا به چه نوع از کمر درد باشند،توصیه به کاهش وزن داریم ،دقیقا همین مورد هست) این مهره‌ها در واقع همان قسمتی از ستون فقرات هستند که افراد در حین انجام حرکاتی مثل بلند کردن یک جعبه‌ی سنگین،یا انجام ورزش های سنگین و چرخیدن و یا حمل کردن یک جسم سنگین، فشار زیادی به آن وارد می‌کنند

خب،تا به الان فقط در مورد یکی از انواع مختلف کمر درد صحبت کردیم،کمر درد ناشی از دیسک کمر و یا عصب سیاتیک و تنگی کانال نخاعی و امثالهم.

 

 

کمر درد شایع ترین علت مراجعه به متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی می باشد. تقریبا تمام انسان ها در طول عمر خود حداقل یکبار دچار کمر درد می شوند و در بیش از نیمی از آنها این درد کمر باعث می گردد شخص چندین روز بر سر کار خود حاضر نشود. به ویژه در اثر زندگی مدرن و شهر نشینی و کاهش آمادگی جسمی مردم میزان بروز کمر درد افزایش یافته است. کمر درد انواع مختلفی دارد که بر مبنای منشاء ایجاد درد آنها را تقسیم می کنند و درمان نیز بر اساس این تقسیم بندی صورت می پذیرد و می تواند شامل ترکیبی از داروهای مسکن یا ضد التهاب، ورزش درمانی و فیزیوتراپی، انواع تزریقات مختلف در عضلات و مفاصل ناحیه پشت ( برای دیسک مهره ای کمر و آرتروز مهره های کمر) و به ندرت جراحی ( در موارد دیسک شدید ) باشد. در این صفحه به طور مفصل تر در این باره توضیح داده می شود. در این بخش سعی می کنیم شما را با علل درد کمر و راه های درمان آن آشنا سازیم. متخصصین ما در مرکز جامع طب فیزیکی و توانبخشی نشاط با تکیه بر دانش و امکانات روز دنیا سعی در ارایه بهترین خدمات تشخیصی و درمانی جهت مشکلات و شکایات ناحیه کمر را دارند.

1.      آناتومی کمر

کمر انسان از 5 مهره تشکیل شده است. ستون مهره های انسان کاملا صاف نیست و به شکل قوسی است که فرو رفتگی آن به سمت پشت می باشد. در زمان جنینی ستون مهره های انسان به شکل حرف  C می باشد. قوس گردنی زمانی در جنین شکل میگیرد که شیرخوار شروع به گردن گرفتن میکند .زمانیکه جنین شروع به نشستن میکند قوس پشتی آن شکل گیری میکند .در آخر وقتی که به راه رفتن شروع میکند قوس کمری تشکیل میشود .مجموعا تعداد مهره های گردن و کمر 12 عدد می با شد که برابر با تعداد مهره های قوس پشتی می باشد. هر مهره دارای ناحیه ای حلقوی در بخش خلفی تنه مهره می باشد که تشکیل سوراخ مهره را می دهد.مجموع این سوراخ ها مجرای مهره ای را ایجاد می کند که محل قرارگیری نخاع است و اصطلاحا کانال نخاع نامیده می شود. ستون فقرات کمری در بخش تحتانی به استخوان خاجی مفصل میشود .این اتصال امکان چرخش تنه را مهیا میکند و امکان حرکت لگن و ران ها هنگام راه رفتن را فراهم میکند. همچنین ریشه اعصاب سیاتیک و رانی از سوراخ بین مهره ای خارج شده و به پاها می روند به همین سبب مشکلاتی مانند فتق دیسک در ستون قفرات کمری با تاثیری که بر ریشه‌های عصب می‌ گذارد منجر به دردی میشود که تا پایین پا کشیده میشود .در ضمن کمر انسان از ماهیچه های زیادی تشکیل شده است که باعث انعطاف و قدرت در ناحیه کمر میشود به همین دلیل است که زمانیکه جسم سنگینی را بلند میکنید ویا چرخش ناگهای سبب می شود که به این ماهیچه ها آسیب برسد و درد کمر ایجاد شود.

2.      انواع کمر درد

 

a.       کمر درد حاد: کمر درد هایی که به صورت ناگهانی نمایان میشوند و کمتر از سه هفته از شروع آنها گذشته است.

b.      کمر درد تحت حاد: مدت درد کمر بین سه هفته تا سه ماه می باشد.

c.       کمردرد مزمن: کمر دردهایی با سابقه بیش از سه ماه را می گویند.

 

3.      ساختمان هایی که می توانند منشاء درد کمر باشند و عوامل مستعد کننده ایجاد درد

 

a.       ستون فقرات: این نوع کمر درد از ستون فقرات یا عضلات مرتبط با آن منشا می گیرد. درگیری  تاندون ها، مفاصل، لیگامان ها و استخوان ها و نیز گودی کمر، قوز پشتی و لغزش مهره ها از عواملی است که منجر به وقوع این نوع کمر درد میشود .

b.      درگیری عضلات: اصلی ترین علت درد کمر درگیری های عضلانی می باشد مانند کشیدگی و اسپاسم عضلانی، خستگی عضلات و کشیدگی رباط های متصل به این عضلات. مواردی که به کشیدگی کمر و اسپاسم منجر میشود عبارتند از بلند کردن اجسام به صورت غیر اصولی یا بلند کردن اجسامی که خیلی سنگین هستند و حرکت ناگهانی کمر بدون اینکه از سایر اعضای بدن کمک گرفته شود.

c.       پوکی استخوان : زمانیکه فردی دچار پوکی استخوان میشود مهره ها و حتی ستون فقرات شکننده تر میشود و وقتی شکنندگی رخ می دهد با درد شدیدی در کمر همراه است.

d.      آرتروز و تنگی کانال نخاع: در بیماری آرتروز بیماران بیشتر در مفاصل کمر، زانو، دست و باسن مشکل دارند. آرتروز میتواند تنگی کانال نخاعی (باریک شدن فضای اطراف نخاع ) را هم ایجاد کند و منشا کمر درد گردد.

e.      پاره شدن دیسک: ستون فقرات ما بوسیله دیسک محافظت میشود که مانند پدی از جنس غضروف است و اگر پاره شود، فشاری بیش از حد بر روی یکی از عصب ها وارد میشود و همین امر باعث بوجود آمدن درد میشود.

f.        برآمده شدن دیسک: همانطور که درباره پاره شدن دیسک گفته شد برآمده شدن آن هم میتواند فشار بر روی اعصاب بیاورد و منجر به درد شود.

g.       سیاتیک: دردی بسیار شدید است که به باسن و پایین پشت ساق پا میزند که ناشی از ورم کردن و یا فتق دیسک بین مهرهای است.

h.      انحنای غیرطبیعی ستون فقرات: انحنای غیر طبیعی در ستون فقرات منجر به کمردرد میشود. زمانیکه قوس های ستون فقرات به یک سمت متمایل میشود (که به اسکولیز معروف است ) فشار خیلی شدید بر کمر وارد میکند که همین می تواند منشا ایجاد کمر درد شود.

i.         عوامل دیگر مانند : اختلالات خواب، زونا، تشک بد، عفونت ستون فقرات (کمردرد همراه با تب)، سرطان ستون فقرات (توموری که در ستون فقرات ایجاد میشود) و فعالیت های غلط روزمره (غلط نشستن و ایستادن )،  چاقی، همچنین بارداری هم می توانند منشا و عامل ایجاد کمر درد باشند.

j.        فیبرومیالژیا : از شایع ترین علت های کمر درد است که با دردی در نواحی مختلف بدن نمایان میشود مثلا در گردن، شانه، مفاصل ران ها، شانه ها، اختلال در خواب، سفتی در مفصل ها وعضلات در صبح.

k.       التهاب ستون فقرات یا اسپوندیلیت: این نوع کمر درد در کسانی ایجاد می شود که دچار عفونت های شدید ( تب مالت، سل، عفونت های قارچی) و یا التهاب ایمونولوژیک بین مهره ای (در اسپوندیلیت آنکیلوزان ) پدید می آید   این دسته از بیماری از اهمیت بسزایی برخوردار است .

  4.      علایم همراه درد کمر

علامت اصلی کمردرد، دردی است که در ناحیه ای از کمر که به شکم، باسن و پاها سرایت میکند بروز می نماید. در بعضی از مواقع علائم و نشانه ها خود به خود در مدت زمان کوتاهی از بین میرود ولی در برخی اوقات کمر درد با علائم و نشانه هایی بروز میکند که حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. درد کمر می تواند علایمی در بیمار ایجاد نماید و تشخیص منشاء درد را دشوار نماید، از این میان می توان موارد زیر را ذکر نمود:

a)      انتشار درد به باسن، ران، ساق و پا یا لای پا و ناحیه شرمگاهی

b)      اضطراب و افسردگی

c)       اختلال خواب

d)     کم اشتهایی

e)      اختلال کنترل ادرار و مدفوع

f)       کاهش مسافت پیاده روی

g)      احساس یخ زدگی، گرما یا گزگز و یا بی حسی در پاها

 

5.      کیفیت درد کمر:

 کمر درد می تواند به اشکال زیر احساس شود:

a.       درد مبهم در ناحیه کمر

b.      درد نقطه ای بر روی برجستگی مهره های کمری

c.       درد سوزشی با انتشار به پاها

d.       احساس برق گرفتگی

e.       تشدید درد با عطسه، سرفه و یا خندیدن

 

6.      موارد اورژانس گردن درد نیازمند اقدام فوری:

 

باید به خاطر داشت که موارد اورژانس که نیاز به جراحی و اقدام فوری دارند و تاخیر در درمان آنها می تواند سلامت بیمار را به خطر اندازد در این میان از قلم نیافتد و فرصت درمان بیمار از دست نرود. این موارد و نشانه های آن ها که اصطلاحا پرچم قرمز نامیده می شوند و باید علاوه بر معاینه ارزیابی های بیشتری در مورد آنها صورت پذیرد، به اختصار در ذیل آمده است.

a)      کمر درد در سنین زیر 18 سال و بالای 50 سال

b)      کمر درد همراه تب و کاهش وزن

c)    درد کمر که با سرفه و عطسه بدتر می شود

d)      درد کمر به دنبال ضربه

e)    درد کمر همراه با بی اختیاری ادرار و مدفوع

f)       کمر درد همراه با علایم عصبی پیشرونده همچون ضعف در اندام ها و یا وجود رفلکس های غیر قرینه

g)      و نیز مواردی مانند: کمر درد مستمر و مداوم حتی زمانیکه استراحت میکنید، تورم در کمر، درد در زیر زانو، درد در پاها یا بی حسی اطراف مقعد و  ناحیه تناسلی و یا بی اختیاری ادرار و مدفوع، سخت ادرار کردن، کرختی اطراف باسن

 

 

7.      درمان های کمر درد

برای اینکه کمردرد کاهش پیدا کند و عملکرد بیمار بهبود یابد درمان های مختلفی موجود است و از تکنیک های مختلفی استفاده می شود اما انتخاب نوع درمان معمولا بستگی به علت بیماری و منشاء ایجاد درد دارد. در بسیاری از موارد جهت تسریع درمان از چند روش در کنار هم استفاده می شود.

a.       استراحت دادن b.      گرما درمانی c.       سرما درمانی d.      ماساژ e.      طب سوزنی f.        کشش کمر و تراکشن g.       درمان های دستی و مانیپولاسیون h.      ورزش درمانی i.         اولتراسوند j.        تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست (TENS) k.       لیزر درمانی l.         تزریق پی آر پی m.    تزریق اپیدورال استروئید به ناحیه مهره های کمر

 

 

a)      استراحت دادن:

کمر درد نیازی به استراحت مطلق ندارد، حتی استراحت مطلق سبب میشود که احتمال بهبودی کاهش یابد. استراحت باید بصورت پرهیز از حرکات شدید و ناگهانی و خم نشدن به جلو باشد.

b)      گرما درمانی:

در بیشتر دردها استفاده از دماهای بالا سبب کاهش درد و تسکین علایم میشود. یکی از نتایج مثبت گرما جریان یافتن خون در قسمت هایی که آسیب دیده و دچار درد شده است می باشد. با کمک گرما اکسیژن رسانی به بافت ها و نقاط آسیب دیده بهبود می یابد. اگر دچار اسپاسم عضله شدید، دوش آب گرم یا کمپرس آن، خشکی و اسپاسم را کاهش و درد را تسکین میدهد .نکته قابل توجه این است که کمپرس گرم را نباید روی مفاصل دچار درد حاد در دو تا سه روز اول استفاده نمود چون می تواند درد را تشدید نماید. گرما درمانی برای دردهای ناشی از کمر درد بسیار مفید و موثر است.

c)       سرما درمانی

در برخی از موارد سرما دادن به محل مورد نظر سبب کاهش درد میشود و دردهای تیز و کشنده را آرام میکند .سرما باعث بی حسی و کرختی نقطه مورد نظر میشود وتورم و التهاب را کم میکند. برای ایجاد سرما باید چند تکه یخ را در دستمالی بپیچید و روی محل قرار دهید و باید دقت داشته باشید یخ را مستقیما روی پوست نگذارید چون باعث سوختگی ناشی از سرما میشود (سرما زدگی).

d)      ماساژ درمانی

کسانی که دردهایی از جمله کمر درد دارند باماساژ درمانی میتوانند دردشان را کمتر کنند چون ماساژ دادن سبب میشود اندورفین ترشح شود و اندورفین نقش موثر و به سزایی در کاهش دردهایی همچون کمردرد و گردن درد دارد. البته ماساژ درمانی برای افراد زیر مناسب نیست: کسانی که تازه عمل جراحی کرده اند، کسانی که رگهای واریسی دارند و نیز در برخی از کسانیکه بیماری های پوستی دارند یا مبتلایان به پوکی استخوان شدید. ماساژدرمانی انعطاف پذیری بافت ها را بالا برده ودرد را کاهش میدهد و گرفتگی عضلات را رفع میکند و همین امر منجر به تسهیل خواب می شود. از طرف دیگر ماساژ درمانی افسردگی و اضطراب را کاهش میدهد و بر روند بهبودی اثر مثبت می گذارد.

e)      طب سوزنی

طب سوزنی یک روش بسیار موثر مفید در کسانی است که از بیماری کمر درد رنج میبرند. سازمان بهداشت جهانی طب سوزنی را به عنوان روشی مفید برای درمان علایم کمر درد با علل مختلف می شناسد. طب سوزنی با تحریک کردن اعصاب و عضلات و سایر بافت ها، باعث کاهش درد می گردد. طب سوزنی غالبا برای کاهش درد حاد ناشی از کشیدگی عضلات کمری هم مفید است.  در طب سوزنی از سوزنهایی استفاده میشود که اندکی از تار مو ضخیم تر هستند و معمولا استفاده از آن ها کاملا بی درد می باشد. باید توجه داشته باشیم حتما باید طب سوزنی توسط پزشکان متخصص انجام شود در غیر اینصورت می تواند منجر به عارضه های فراوانی گردد.

f)       کشش کمر و تراکشن

تراکشن درمانی یا  کشش در ستون فقرات بوسیله تخت کششی یا دستگاه های مکانیکی مشابه انجام میشود که موجبات کشش در ستون فقرات را فراهم می سازند. این روش نقش بسزایی دربرنامه های درمان فیزیوتراپی دارد. در کشش درمانی، نیروی وارد شده به ستون فقرات در اثر وزن و اثرات جاذبه‌ی زمین برداشته شده و ستون فقرات کشیده می‌شود و این کشش منجر به این میشود که ستون فقرات صاف شده و فشاری را که بر روی دیسک وارد میکند کاهش یابد. در مرکز تخصصی نشاط با استفاده از کشش مکانیکی ستون فقرات به همراه سایر مدالیته های فیزیوتراپی بیماران به نحوه احسن و کارآمد درمان می گردند. تراکشن ستون فقرات می تواتد دیسک‌هایی که دچار فتق و بیرون‌زدگی شده‌اند را به حالت اولیه برگرداند تا دیگر بر روی اعصاب  موجود در ستون فقرات فشار وارد ننمایند.

مکانیسم اثر تراکشن شامل تسهیل آب‌رسانی و تغذیه‌ی دیسک بوده که دارای ماندگاری بلندمدت می باشد، همچنین این روش تحرک ستون فقرات را به حالت عادی نزدیک می نماید و تحرک پذیری و عملکرد مفاصل خلفی و مفاصل فاست را بهبود می بخشد و خاصیت کشسان رباط ها را افزایش میدهد.

لازم به یادآوری است که دو نوع تراکشن داریم:

–          مکانیکی: ( از دستگاه مخصوصی برای کشش استفاده می شود که هدف آن کاهش علائم فشرده شدن ستون فقرات در ناحیه‌ی کمر است)

–          دستی: ( که البته بیشتر روی منطقه‌ی گردنی ستون فقرات متمرکز می‌شود)

 

g)      درمان دستی یا مانیپولاسیون

مانیپولاسیون برای کم کردن درد و افزایش توانایی حرکت در بیماران دارای کمردرد بسیار موثر است. درمان دستی یک روش تخصصی در رشته طب فیزیکی و توانبخشی است. در ستون فقرات انسان، مهره ها، دیسکهای بین مهره ای، مفاصل بین مهره ها، لیگامانها، تاندونها، عروق و اعصاب، همگی با نظم خاصی کنار هم قرار گرفته اند که همین نظم سبب ایستایی انسان میشود. اگر در نظم هر یک از این موارد خللی وارد شود می تواند باعث ایجاد درد شود و در بعضی از اوقات سبب محدودیت حرکات بیمار می گردد. بوسیله مانیپولاسیون (درمان دستی) میتوانیم این علائم را برطرف کنیم. متخصص بوسیله دست های خود برای فشار آوردن روی عضلات، مفصل ها و استخوان های درون و اطراف ستون فقرات استفاده میکند. در تمامی جلساتی که شما برای درمان می روید از شما خواسته میشود تا بنشینید یا دراز بکشید و از شما میخواهند حتی الامکان لباس های بالا تنه خود را در بیاورید ( به شما روپوش دادده میشود) تا بتوانند بر روی ستون فقرات شما تسلط کافی داشته باشند. در برخی از اوقات در اثر جابجائی کمی که در مهره ها و بیشتر در مفاصل فاست مشاهده می شود درد کمر ایجاد می گردد که بوسیله جا اندازی این دررفتگی ها با مانیپولاسیون مشکل بیمار برطرف میشود. نکته قابل توجه این است که همه بیماران کمردرد و گردن درد از مانیپولاسیون سود نمی برند. برای انجام دادن این حرکات باید بررسی کاملی بر روی ستون فقرات صورت گیردتوجه داشته باشید که انجام مانیپولاسیون باید حتما توسط پزشک متخصص انجام گیرد چون در غیر اینصورت ممکن است آسیب های جدی به نخاع وارد شود و حتی در کسانی که دچار پوکی استخوان هستند می تواند باعث شکستگی در مهره ها شود.

 

 

h)      ورزش درمانی

ورزش درمانی بر انجام دادن فعالیت های فیزیکی برای کمک به بالا بردن سطح عملکردی و توانایی های بیمار تمرکز دارد. اگر ورزش و حرکاتی که انجام میدهید درست صورت گیرد تا حدودی میتوانید درد را کاهش دهید .هدف از ورزش درمانی بهبود انعطاف، قدرت، استقامت و وضعیت قرار گیری بدن می باشد که کمک شایانی بر عملکرد سیستم اسکلتی عضلانی می نماید. بسیاری از بیماری های سیستم اسکلتی را میتوان با استفاده از حرکات ورزش درمان کرد یا حتی الامکان از پیشرفت آن جلوگیری نمود.از دیگر مزایای این روش این است که میتوانیم در کنار کنترل بیماری، استفاده از داروهای شیمیایی را کاهش داده و کیفیت زندگی را ارتقا داد .

ورزش درمانی در موارد زیر مفید است :

1-  برای بهبود دردهای ناشی از فعالیت.

2-  کشش عضلات اطراف لگن

3- برای گرفتگی عصب سیاتیک

4- مهمترین روش برای اصلاح قوس کمر می باشد

 

انواع مختلفی از ورزش هایی که متخصصین مرکز طب فیزیکی و توانبخشی نشاط در دردهای کمر به بیماران آموزش میدهند شامل ورزش های زیر می باشد:

– ورزش های تقویت عضلات

– ورزش های کششی

– ورزش های دامنه حرکتی مفصل

– ورزش های تعادلی

 

i)        اولتراسوند

اولتراسوند یک روش و مدالیته درمانی است که در فیزیوتراپی مورد استفاده قرار میگیرد. این روش از سال 1940 میلادی توسط فیزیوتراپیست ها استفاده می گردد. از روش درمانی اولتراسوند برای گرمادهی عمقی به بافت های نرم استفاده می شود .اولتراسوند تراپی می تواند برای مثال به افرادی که دچار تصادفات رانندگی شده اند و یا آن دسته افرادی که از درد مزمن پشت رنج می برند، کمک کند. اولتراسوند تشخیصی برای مشاهده داخل بدن مورد استفاده قرار می گیرد. اولتراسوند بوسیله یک پروپ که دارای سر گردی است به صورت مستقیم بر روی پوست قرار گرفته و برای کاهش و جلوگیری از اصطکاک و عبور امواج صوتی به داخل بافت ها از ماده ژله ای استفاده میشود که مابین پوست و پروپ قرار می گیرد. در اولترواسوند امواج صوتی انتقال یافته به بافت سبب ایجاد گرما در بافت شده و به افزایش گردش خون و کاهش چسبندگی بافتها کمک کرده و سبب تسریع ترمیم بافت ها می شود. امواج اولتراسوند هیچ ضرر و خطری برای بیماران ندارد .محققین دریافتند که 65 درصد افراد مبتلا به سرخورده گی مهره های کمر پس از تقریبا 3 سال انجام فیزیوتراپی اولتراسوند دیگر هیچ دردی ندارند و کاهش پیدا میکند .

درمان با اولتراسوند تراپی بر دو اثر صورت می باشد:

 اثر مکانیکی

 اثر حرارتی

اثر مکانیکی اولتراسوند: در این روش امواج به شکل پالسی از انرژی در بافت های ناحیه مورد نظر انتقال پیدا میکند و باعث انقباض و انبساط های پشت سرهم در بافت ها می شود. نتیجه این عمل این است که التهاب و درد کم می گردد.

اثر حرارتی اولتراسوند: در این روش انتقال پی درپی امواج سبب ایجاد گرما در بافت می شود و این گرما موجبات افزایش سوخت و ساز در سلول ها را فراهم ساخته ترمیم بافت تسریع شده و دفع مواد زاید به دلیل افزایش جریان خون در آن افزایش می یابد.

در برخی از موارد نباید از اولتراسوند استفاده شود:

آسیب دیدگی بافت های عصبی

ایسکمی شدید در اثر ضعف خون رسانی به بافت ها

خانم های باردار

عفونت های حاد

 وجود بافت های سرطانی

 سابقه ترومبوز وریدی

 خطر خونریزی

 در کودکان که صفحات رشد بسته نشده است

اطراف چشم ها

تقریبا در تمام بیماری های ناحیه کمر می توان از اولتراسوند استفاده نمود.

 

j)        تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست (TENS)

در این روش الکترودهای دستگاه مولد جریان الکتریکی در نزدیکی محل درد بر روی پوست کمر قرار داده می شوند و برق خفیفی به آن ناحیه وارد میشود. این عمل باعث میشود دردهایی که در ناحیه پشت وجود دارند بهبود یابد. بسیاری از بیماران دچار درد پشت از مصرف داروهای شیمیایی و مسکن ها به دلیل عوارض جانبی که در پی دارند احساس خطر میکنند ولی استفاده از دستگاه الکتروتراپی که باعث آزاد شدن مسکن های طبیعی در بدن میشود، می تواند بدون هرگونه عارضه ای درد را کاهش دهد. از طرف دیگر این روش با تحریک گیرنده های حسی ناحیه کمر به اصلاح وضعیت قرارگیری کمرکمک می نماید. در عین حال جریان های الکتریکی قوی تر با تحریک عضلات و ایجاد انقباض در آنها تا حدودی در افزایش قدرت عضلانی نقش دارند.

تاثیرات الکتروتراپی شامل موارد زیر می باشد:

– افزایش گردش خون

– کاهش التهاب درد

– آزاد سازی اندروفین

– تحریک کردن ماهیچه ها

روش الکتروتراپی یا TENS، تسکینی موقتی برای شما ایجاد میکند تا بتوانید بهتر حرکت کنید و از طریق تغذیه و تمرینات مناسب و نیز استراحت عامل ایجاد درد در فرصت لازم درمان گردد.

TENS را می توان به چهار روش اعمال کرد :

– بر روی ریشه های عصبی نخاع

– بر روی اعصاب محیطی

– در ناحیه های خاص که باعث تحریک عصب میشود

– به طور مستقیم روی ناحیه دردناک

هنگامی که الکترودهای دستگاه، جریان را از روی پوست به اعصاب خاصی منتقل میکنند بیمار احتمالا دچار احساس سوزن شدن یا مور مور شدن در محل می شود که چندان ناراحت کننده نیست. نتایج درمان در هر شخص بنا برعواملی از جمله مقاومت پوست، نوع درد و اختلاف مکانیسم کنترل درد متفاوت است. تنها عارضه جانبی این روش این است که در صورت استفاده از جریان های بالا ممکن است در پوست سوزش و التهاب مختصر رخ دهد.

الکتروتراپی برای مشکلات وبیماری های زیر استفاده میشود :

فتق دیسک

آسیب دیدگی عضله

درد مزمن – کمردرد

آرتروز

گره های عضلانی و تریگر پوینت ها یا نقاط ماشه ای

تاندنیت یا التهاب تاندون

روماتیسم مفصلی

فیبرومیالژیا

-مرحله درد حاد پس از جراحی

 

k)      لیزر درمانی

لیزر درمانی برای درمان کمر درد در فیزیوتراپی استفاده میشود. لیزر درمانی یک روش غیر جراحی است و بدون درد و عوارض جانبی می باشد و به کاهش درد کمک می کند.  لیزر درمانی باعث تحریک سلول های بیمار و احیای آنها شده و بهبودی بیمار را سرعت  می بخشد. لیزر باعث کاهش درد و التهاب میشود و گردش خون را افزایش میدهد و همین کنش ها و واکنش ها به بازسازی و ترمیم سلول ها کمک میکند .متخصصین ما در مرکز توانبخشی نشاط از دو نوع لیزر برای کاهش کمر درد استفاده میکنند که استفاده از هر کدام از آنها بستگی به نوع درد و مشکل بیمار دارد:

–          لیزر کم توان

–          لیزر پرتوان

باید توجه داشت که لیزر را نباید به عنوان روش درمانی اصلی محسوب نمود بلکه این وسیله روشی کمکی در درمان کمر درد می باشد.

 

l)        تزریق پی آر پی

 

در این روش از خون خود فرد برای درمان استفاده میشود و بدلیل اینکه از خون خود افراد استفاده میشود احتمال خطر عفونت و بیماری های منتقله از راه خون وجود ندارد و خون گرفته شده برای پی آر پی بوسیله دستگاهی تکان داده میشود در 2 مرحله به مدت 10 دقیقه چرخانده میشود تا پلاکت های خون که سرشار از فاکتورهای رشد می باشند جدا شده و به بیمار تزریق شوند تا روند ترمیم بافت تسریع شود. پی ار پی در درمان برخی دردهای کمر و ستون فقرات مفید است. زمانیکه از پی آر پی استفاده میکنید ممکن است تا چند روز در محل تزریق احساس سوزش و درد کنید و البته لازم است تا چمد روز قبل از استفاده از این روش از مصرف داروهای مسکن و آسپرین خود داری نمایید.

 

m)    تزریق اپیدورال استروئید به ناحیه مفاصل فاست مهره های کمر و ناحیه کودال

 

یکی از روش‌های رایج  برای درمان التهاب ناشی از فتق دیسک کمر، تزریق استروئید در فضای اپیدورال است .استروئید وارد شده به فضای اپیدورال  یک کنش ضدالتهابی بسیار قوی از خود نشان می‌دهد که به تسکین درد کمک می‌ کند و همین امر سبب میشود که عملکرد بیمارافزایش پیدا کند. استروئید، درد و التهاب را کاهش میدهد ولی بطور کلی نمیتواند آنرا از بین ببرد. سه روش برای تزریق استروئید در فضای اپیدورال وجود دارد که برای هر سه طریق از سوزن های ظریف و نازک استفاده میشود و برای تشخیص محل قرار گیری سوزن از تصاویر دستگاه فلوروسکوپ یا سونوگرافی استفاده می شود. تاثیر گذاری استروئید بر روی کمر معمولا یک تا سه روز بعد از تزریق آغاز میشود.

 

 

8.      اصلاح روش های زندگی

برای رها شدن از کمر درد باید سبک زندگی، طرز ایستادن و نشستن و خوابیدن را تغییر دهید. در وهله ی اول باید خوب بخوابید.هر شب 7-8 ساعت خواب کافی داشته باشید .زمانیکه کمر درد دارید خوب و درست بخوابید، چون اگر به این موارد توجه نداشته باشید سبب میشود که کمر دردتان تشدید شود .حتما روی تشک سفت و محکم بخوابید .قدم بعدی طرز ایستادن و نشستن شماست. برای کمرتان حتما جای مناسبی بر روی صندلی فراهم سازید. عضلات اطراف لگن را تقویت نمایید. ورزش نقشی اساسی در پیشگیری و درمان کمر درد دارد. بدون تجویز پزشک دارو مصرف نکنید .استفاده از یخ و گرما برای کاهش کمر درد کمک می نماید. پوشیدن کفش پاشنه بلند را محدود کنید  و در آخر استرس را از خود دور نمایید. درست نشستن هم نقش مهمی در پیشگیری ار کمر درد دارد و منظور سیخ نشستن نیست چون ما همیشه شنیده ایم که صاف بشین و قوز نکن. منظور از درست نشستن ایجاد زاویه 120 درجه بین ران و ستون مهره های کمر می باشد مه سبب کاهش بروز کمردرد میشود. زمانیکه باید مدت زمان زیادی پشت میز بنشینید باید حواستان به درست نشستن باشد. در بهترین حالت باید کمی بدن را به عقب متمایل کنیم و یک زاویه 120 درجه بین ران ها و تنه ایجاد کنیم. باید توجه داشته باشیم ثابت نشستن باعث سرخوردگی و سابیده شدن مهره ها و نرسیدن خون به دیسک میشود.استفاده از صندلی و میز مناسب و وسایل روی میز در دسترس بدون نیاز به خم شدن و توقف کار و استراحت در فواصل مناسب هنگام کار کردن (عضلات خود را شل کنید تا دچار فشار عضلانی نشوید و تا جایی که میتوانید در حین کار از جای خو برخیزید و چند قدم راه بروید) و خوب خوابیدن (خوابیدن روی یک طرف بدن از انحراف ستون فقرات جلوگیری میکند – یک بالشت حتما بین زانوهای خود قرار دهید ) و نیز ورزش آرام (آهسته راه رفتن ) و همینطور کنترل وزن در کاهش بروز در کمر نقشی حیاتی دارند.

 این نوع از کمردردهادر دسته ای از این بیماری به نام  مکانیکال قرار میگیرد،برای اینکه بتوانیم دسته بندی مناسبی در ذهنمون داشته باشیم ،در ادامه به شرح انواع مختلف این عارضه میپردازیم.

انواع کمر درد

۱-کمر درد مکانیکال

۲-کمر درد عصبی

۳-کمر درد التهابی

4-کمر درد به علت عفونت

5-کمردرد شغلی

1- کمر درد مکانیکال:

در موردش صحبت زیادی داشتیم  و در تکمیل صحبت های اولیه ،توجه به این نکته که بیش از ۸۵ درصد از کل کمردرد ها از همین نوع مکانیکال هست،میتواند بسیار راهگشا باشد در فهم نکته ای که در ابتدای نوشتار بدان اشاره کردم،به دلیل درصد بالای بیماران مبتلا به کمر درد از نوع مکانیکال،همان تلقی اشتباه را درعموم مردم ایجاد میکند که علت هر کمر دردی ،دیسک کمر است،در حالیکه اینطور نیست ودر برخی از موارد،دلایل دیگری در ایجاد این عارضه نقش دارند.

کمردرد بر اثر تنگی کانال نخاعی

۲-کمر درد عصبی

این درد منشا روحی وروانی دارد وهیچ ارتباطی به ساختار مفاصل ،رباط ها ودیسکهای بین مهره ای ندارد،تشخیص این نوع از عارضه در حالتهایی برای پزشک معالج بسیار سخت خواهد شد ،به عنوان نمونه فردی که به دلیل مسایل روحی از جمله افسردگی یا فشارها و شوک های عصبی دچار این نوع از کمر درد میشود به پزشک متخصص مراجعه میکند،پزشک در فرآیند معاینه (که در همین مقاله به آن اشاره خواهیم کرد) متوجه مقداری ساییدگی بین مهره ای در بیمار میشود و با همین تشخیص ،نوع درد کمر را، مکانیکال در نظر میگرد و به سراغ تجویزهای مناسب با آن نوع خاص می رود،در حالیکه آن ساییدگی محدود بین مهره ای ،حداقل درآن زمان ،علت این عارضه نبوده،و نوع کمر درد به درستی تشخیص داده نشده،توصیه ما به تمام افرادی که داروهای ضد افسردگی استفاده میکنند یا دوستانی که بنابه هر دلیلی تحت فشارهای روحی وروانی هستند این هست که در صورت کمردرد مزمن ،در هنکام مراجعه به پزشک متخصص،حتما شرح حال مناسبی از وضعیت روحی و روانی  و در صورت استفاده از داروهای ضد افسردگی ،نام دارو را برای پزشک معالج شرح دهند تا از بروز مشکلاتی از این دست جلوگیری نمایند.

کمردرد سیاتیکی

۳-کمر درد التهابی

دلایل مختلفی برای ابتلا به این نوع از کمردرد وجود دارد که از مهم ترین آنها میتوان به رماتیسم مفصلی اشاره کرد(جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری به این لینک در ویکی پدیا مراجعه بفرمایید)،در واقع ،رماتیسم مفصلی باعث ایجاد التهاب در بافت های بدن میشود که خود میتواند در مواردی به درد کمر ختم شود ،البته میزان شدت درد ،در افراد مختلف متفاوت است و از نکات مهمی که باید بدان توجه کنیم این هست که این نوع از عارضه معمولا در ابتدای صبح اتفاق میافتاد و بر خلاف تصورات عموم ،مبنی بر اینکه استراحت بیشتر در تسکین وبهبودی درد کمر موثر هست،در این نوع خاص ،استراحت نه تنها کمکی به بهبود نمیکند بلکه در بیشتر مواقع به بدتر شدن درد هم منجر خواهد شد

کمردردهای عفونی

مهمترین وشایع ترین بیماری های روماتیسمی که باعث  کمردرد از نوع التهابی میشوند عبارتنداز:

۱-آرتریت روماتویید

۲-سندروم بهجت( جهت کسب اطلاعات بیشتر در wikipedia)

۳-سندروم رایتر

4-کمر درد عفونی:

همه ی مواردی که در کمردرد التهابی بدان اشاره کردیم به نوعی در دسته بندی مربوط به کمردرد عفونی هم قرار میگیرند،جهت درک بهتر،تصور کنید هر عضو یا بافتی از بدن که دچار عفونت میشود،میتواند التهاباتی در آن بخش یا بخش های دیگر ایجاد کند و همانطور که در قسمت مربوط کمردردهای التهابی اشاره شد،این فعل و انفعالات در حالت هایی می توانند منجر به نوعی از کمردرد شوند،متاسفانه در برخی از انواع سرطان ها وتومورهای نخاعی ،بیمار با درد کمر به پزشک مراجعه میکند و پس از روند معاینه و بررسی (آزمایشات مختلف) ،پزشک معالج به سرمنشا بیماری که همان عفونت بخشی هست میرسد،از دیگر بیماری های مشهور عفونی که  به شکل درد کمر ،در مراحل اولیه ،خودش را نشان میدهد ،میتوان به تب مالت اشاره کرد ،البته ذکر این نکته اهمیت دارد که بدانیم از همه ی دلایلی که منجر به کمر درد میشوند ،نهایتا ۲۰ درصد از آنها منشا روماتیسمی وعفونی دارند

5-کمردرد شغلی:

همانطور که از نام این دسته بندی مشخص است ،این نوع از عارضه به دلیل سبک زندگی و مستقیما شغل افراد ایجاد و تشدید می شود،امروزه مهم ترین دلیل کمردرد در سطح جهان،کم حرکتی تشخیص داده شده است،طبیعتا مشاغلی که در آن ،افراد برای مدت زیاد به صورت نشسته ،همانند مشاغل کارمندی و یا رانندگی زیاد و... ،فعالیت میکنند،درصد بالاتری از ابتلا به این نوع از بیماری را به خود اختصاص خواهند داد،بنابراین میتوان نتیجه گرفت که این نوع از کمردرد ،به شکلی زیر مجموعه ی مکانیکال قرار خواهد گرفت،از طرفی،بر مبنای تحقیقات به عمل آمده نقش استرس و فشارکاری در درصد بالایی از شاغلین کم تحرک به چشم آمده هست،بنابراین میتوان این نوع از کمر درد را در دسته بندی عصبی هم قرار داد،به نظر میرسد مجموعه ای از دسته بندی های مربوط به انواع کمردرد در این گروه قرار دارد

کمردرد در محیط کار

 

عوامل مهم در کمر درد شغلی:

۱-اعمال فشار ونیروی اضافه

 

۲-استاندارد نبودن محیط کاری(استاندارد نبودن میز وصندلی ،برای افرادی که بیش از ۶ ساعت در روز فعالیت میکنند)

 

۳-تنش های روحی و عصبی در زمان کار

 

۴-نشستن بدون تکیه گاه

کمردرد بارداری:

درصد بالایی از بانوان ،تجربه ی این عارضه رو در زمان بارداری خود داشتند وخواهند داشت،همانطور که میتوانید حدس بزنید،ارتباط مستقیمی بین شدت این عارضه و افزایش ماههای بارداری و وزن جنین وجود دارد،علاوه بر این نکات،شرایط خاص هورمونی را هم در حین بارداری در نظر بگیرید،توجه به این نکات میتواند دلایل محکمی بر بی خطر یا کم خطر بودن این نوع از کمر درد در مقایسه با سایر انواع ذکر شده داشته باشد

کمردرد در زمان بارداری

چه زمانی کمر درد بارداری میتواند خطر آفرین باشد؟

با توجه به توضیحات قبلی،کمردرد ی که منشا آن بارداری باشد به خودی خود خطرناک نیست،بسیاری از بانوان که سابقه ی درد کمر مزمن یا حتی به صورت مقطعی در قبل از بارداری داشته اند،باید به این نکته توجه کنند که ریسک  ابتلا به این عارضه در حین زمان بارداری ایشان نسبت به دیگران افزایش پیدا خواهد کرد،همان طور که میدانید ،خیلی از درمانهای مربوط به این عارضه ،همانند فیزیوتراپی و طیف وسیعی از روش های درمانی دیگر در زمان بارداری به جهت حفظ سلامت جنین، امکان پذیر نخواهد بود،بنابراین بانوانی که سابقه بیماری کمر درد حتی به صورت نه چندان حاد را داشته اند و قصد بارداری دارند ،باید قبل از اقدام جهت بارداری،حتما به درمان کمر درد خورد رسیدگی بفرمایند(سطح بیماری مهم نیست،در هر سطحی باید تحت نظر پزشک قرار بگیرید)

کمردرد در هنگام ایستادن یا پیاده روی

این نوع از کمر درد ،میتواند دلایل مختلفی داشته باشد که از مهم ترین های آن میتوان به خستگی عضلات و درگیری ستون فقرات یا احتمالا نوعی از اختلال دیسکی باشد،افراد چاق و دارای اضافه وزن به هنگام حرکت و یا در حالت ایستاده ،به دلیل فشار بیشتری که ستون فقرات آنها تحمل میکند،در ریسک بالاتری از این عارضه در مقایسه با دیگران هستند،اما در هر صورت ،پیگیری همین نوع نه چندان مهم از انواع کمردرد به افراد ،در حالاتی واجب هست و حتما باید به پزشک متخصص مراجعه و درمان مناسب را بگیرند،به عنوان نمونه،فردی که در حین پیاده روی یا ایستادن ،احساس گزگز و در پاره ای از مواقع احساس بی حس شدن سرانگشتان پا را دارد،باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کند،نگران نباشید،انشالله که درد کمر شما ربطی به تنگ شدن کانال نخاعی ندارد!!!! ،بنابراین همانطور که گفته شد،اگر احساس بی حسی یا گزگز در حین ایستادن یا پیاده روی داشتید ،سریع به پزشک معالج بدون وقت تلف کردن مراجعه بفرمایید.

کمر درد در هنگام پیاده روی

البته در صورت نداشتن هیچ کدام از عوامل مطرح شده،نگرانی خاصی در مورد کمردرد خود در هنگام ایستادن و پیاده روی نداشته باشید

درمان های متداول برا این نوع از کمردرد:

۱-استراحت

 

۲-گرما درمانی

 

۳-سرمادرمانی(کمپرس یخ)

 

۴-مصرف داروهای ضددرد،مانند ناپروکسن یا ایبوبروفن

 

۵-انجام تمرینات سبک کششی

 

۶-در صورت اینکه پزشک،تشخیص دهد علت این عارضه ،تنگی کانال نخاعی یا اختلالات دیسکی هست،در مرحله ی اول با دارودرمانی ،تلاش جهت درمان بیماری را انجام میدهد،اگر درد نسبت به دارو واکنش مناسب وبهینه رو نداشت،مرحله ی بعدی عمل جراحی هست.

 

از مهم ترین درمانهای دارویی جهت درمان دردکمر ناشی از تنگی کانال نخاعی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

 

۱-درمان فیزیکی

 

۲- تزریق استرویید

 

۳-استفاده از تسکین دهنده هایی همچون ناپروکسن

 

۴-طب سوزنی

 

روش های ساده جهت پیشگیری از انواع کمر درد(خانواده ی مکانیکال)

۱-هر روز بین ۲۰-۳۰ دقیقه ورزش منظم وسبک

 

۲-شنا و ورزشهای هوازی یا حداقل پیاده روی

 

۳-اگر بنا به نوع شغلتان،مجبورید ساعات زیادی را به صورت نشسته کار کنید،حتما به استاندارد بودن محیط کاریتون حساس باشید،از تنظیم ارتفاع صندلی ومیز گرفته تا شیوه ی معمولی نشستن و قرار گرفتن شانه ها.

 

۴-داشتن رژیم غذایی مناسب که حاوی غلات وپروتویین و سبزیجات باشد

در ادامه تمرین های مناسبی را خدمتتان شرح خواهیم داد  که با انجام آنها به صورت منظم ،ریسک ابتلا به انواع مختلف عارضه ی دردناک کمردرد به حداقل ممکن خواهد رسید.

 

امیدواریم هیچ گاه کمر درد را تجربه نکنید ،اما در هرصورت امکان ابتلا به انواع این عارضه ،بسیار زیاد است،در این بخش چند توصیه به همراه تمرین هایی خدمتتان شرح میدهیم،تا حتی الامکان خودتان ، بتوانید از گرفتار شدن به این بیماری جلوگیری کنید.

 

اگر به صورت مقطعی  درد کمر رو تجربه میکنید و بعد از اندک زمانی ،درد شروع به تسکین میکند،میتوانید با این تمرینات به بهبودی و جلوگیری از آن در آینده بپردازید

 

۱-اولین توصیه ما به شما مربوط به منطقه ای هست که به گودی کمر معروفه،سعی کنید با بالشتک یا توده ای از پارچه ی گرم ،آن انحنا را پر کنید،هر چه قدر انحنای کمر بیشتر باشد ،احتمال بروز دردهای کمر به صورت حاد بیشتر است،(بنابراین گام اول مربوط به پوشش انحنای کمر است).

 

۲-حداکثر مدت زمان نشستن ۱۵-۲۰ دقیقه باشد،و حتما بعد از نشستن،بلند شوید و مقداری استراحت کنید ،از نشستن های طولانی جدا پرهیز کنید.

 

۳-در زمان نشستن،شانه های خود رو به بالا بکشید،به طوریکه قفسه سینه به جلو حرکت داده شود،پاها با زاویه ۹۰ درجه نسبت به کفی صندلی قرار گیرد،و حتما کف پا کاملا به زمین بچسبد.

 

۴-مجددا توصیه اکید داریم که از صندلی های بدون پشتی استفاده نکنید،صندلی  علاوه بر پشتی باید دارای دسته هم باشد و قابلیت تغییر ارتفاع هم داشته باشد،در صورتی که صندلی شما (که دارای کمر درد حاد هستید) این ویژگی های حداقلی را ندارد،توصیه ی ما به شما جهت جلوگیری از وخیم شدن کمر دردتان ،خرید صندلی استاندارد هست

 

۵- هنگام بلند شدن از روی صندلی، به جلو حرکت کنید. با صاف کردن پاهای خود بایستید و از خم کردن کمر به جلو اکیدا پرهیز کنید، بلافاصله کمر خود را به عقب کشش دهید

 

۶-اگر مجبورید مدت زیادی ایستاده باشید (همانند خیلی از مادران عزیز در آشپزخانه ) ،توصیه ی اول ما اینست که تا حده ممکن از یک صندلی در مکان مورد نظر که دارای ارتفاع مناسب هست استفاده کنند(ارتفاع صندلی ،طوری باشد که به عنوان مثال به راحتی با گاز هماهنگ باشد و فرد با نشستن روی صندلی به راحتی بتواند کارهای مربوط به پخت غذا را انجام دهد)،اگر دسترسی به این نوع صندلی دشوار هست،حداقل سعی کنید از کابینت زیر سینک در آشپزخانه استفاده نمایید،و به صورت چرخشی(از لحاظ زمانی) ،یک پا را در داخل آن قرار بدهید و بعد از ۱۰ دقیقه پای دیگر و به همین صورت ادامه پیدا کند.

 

۷-حتی الامکان از بلند کردن اجسام سنگین بپرهیزید،در صورتی هم که مجبورید،سعی کنید از پاهایتان جهت تکیه گاه استفاده کنید و به هیچ عنوان به کمرتان فشار نیاورید،به عنوان مثال ،جسمی سنگین بر روی میز قرار دارد،و شما هم دچار کمر درد هستید و بنابه هر دلیلی مجبورید این جسم را بردارید،بر طبق راهکاری که خدمتتان میدهیم ،عمل نمایید،۱-جسم را به لبه ی میز بیاورید،۲-عضلات شکم خود رو منقبض کنید،۳-زانوی خود را خم کنید و سعی کنید با قدرت آنها ،زمانی که به حالت صاف برمیگردانید،جسم رو حرکت دهید،به هیچ عنوان به کمر خود فشار نیاورید(از قدرت زانو و پاهای خود استفاده کنید)،بازهم توصیه ی ابتدایی و انتهایی ما در مورد بیماران مبتلا به انواع کمر درد، این هست که از بلند کردن اجسام سنگین و نیمه سنگین جدا بپرهیزند

بهترین درمان درد کمر ، درمان سریع کمر درد ، درمان قطعی درد کمر ، درد کمر و لگن ، درد پشت کمر، درد کمر و بدن، درد وسط کمر، علت درد کمر سمت راست، درد کمر و معده، علت درد کمر سمت چپ، درد وسط پایین کمر، درد بین دو پهلو، انواع کمر درد، کمردرد در زنان، درمان خانگی کمر درد، درمان گیاهی کمر درد، ورزش کمر درد، کمر درد سیاتیک، کمر درد بعد از انزال، کمر درد در خانم ها ، دردکمر ، درد کمر، کمردرد، درد بالای کمر، علت درد پشت معده، درد بین کمر نشانه چیست، درد بالای کمر سمت راست، درد ستون فقرات تحتانی، درد پشت و کمر ،  دیسک کمر ، آرتروز کمر ، دکتر کمر و ستون فقر ات ،  درد کمر ، سیاتیک، دیسک سیاتیک، دکتر درد مفاصل ،  کمر درد عصبی ، کمر درد شدید ، درد کمر بعد از خواب ، کمر درد و ام اس 

خیلی از انواعی که برایتان ذکر گردید،شرایط حادی از بیماری را دارا می باشند و در خیلی اوقات نیاز به عمل جراحی اجتناب ناپذیر هست ،اما در صد خوبی از آنها نیز بدون جراحی قابل درمان هستند،نهایتا چه با عمل جراحی و یا بدون انجام آن،کمربندهای طبی میتوانند گزینه ی بسیار خوب جهت پیشگیری ودرمان این عارضه محسوب شوند،و کلینیک ارتوپد فنی فاخر میتواند به عنوان یکی از بهترین ها در ارایه خدمات ارتوپد فنی در ایران و مشهد مقدس ،نیاز درمانی شما را مرتفع کند

 

امیدواریم هیچ زمانی مبتلا به هیچ بیماری نشوید، اما اگر روزی مبتلا شدید و به پزشک معالجه کردید و ایشان ،توصیه به استفاده از ابزارهای طبی و توانبخشی برای شما داشتند،کلینیک ارتوپد فنی فاخر میتواند بهترین خدمات رو در مشهد مقدس برایتان فراهم کند

احمد بازدید : 84 چهارشنبه 15 بهمن 1399 نظرات (0)

نگاهی دقیق به مچ بند و آرنج بندهای طبی به عنوان ارتز های  مخصوص درمان آرتروز

استفاده از ارتز ها ،یکی از بهترین ابزار جهت درمانهای بیماری آرتروز که در نواحی دست یا گردن وپا بیشتر بروز میکنند،هستند ، در نوشتار ارتز چیست،به انواع آن اشاره کردیم،مچ بند و آرنج بند ،یکی از انواع مختلف ارتز هستند که در درمان آرتروز ازشان استفاده ی زیادی به عمل میاید،و در این مقاله به تفصیل در مورد انواع مختلف آنها و کاربردشان صحبت خواهیم کرد،اما قبل از آن،برا عزیزانی که مقاله ی آرتروز را مطالعه نکردند،مایلم یک توضیح کوتاه در مورد این بیماری داشته باشم  ،  آرتروز بیماری است که باعث التهاب مفاصل بین استخوان‌های شما می‌شود. این التهاب، در نهایت باعث ایجاد محدودیت‌هایی بر روی حرکات شما می‌شود. اگرچه آرتروز زانو، شایع‌ترین نوع آرتروز است، این بیماری مفاصل دیگری چون موچ دست، گردن و شانه را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. وقتی به این بیماری دچار می‌شوید، اولین قدم دکتر برای درمان شما، هر چیز به غیر از جراحی است. یکی از این راه حل‌ها استفاده از مچ بند و آرنج بندهای مخصوص آرتروز است.

مچ بند و آرنج بند طبی

مزایای استفاده از مچ بند و آرنج بند، برای درمان آرتروز:

ثبات بیشتر مفصل آسیب دیده: بست‌های مخصوص مفاصل دچار به آرتروز، بار روی مفصل آسیب دیده را کم می‌کنند. در نتیجه درد شما کمتر شده، احساس راحتی بیشتری می‌کنید.

کاهش تورم: بیشتر بست‌های مخصوص بیماری آرتروز، ناحیه آسیب دیده را می‌پوشانند و آن را تحت فشار قرار می‌دهند. همین مسئله باعث کاهش تورم مفصل می‌کند و از درد بیشتر جلوگیری می‌کند.

کاهش فشار روی مفاصل سالم: بعضی از مچ بندها داری بریدگی‌های برای بیرون آمدن انگشتان و بخش‌هایی از کف دست شما هستند. این بریدگی‌ها کمک می‌کند فشار بر روی ماهیچه‌ها و مفاصل سالم زیاد نشود.

افزایش حس راحتی: پوشیدن مچ بند یا آرنج بند، به این معنی است که چیزی از مفاصل شما محافظت می‌کند. همین باعث افزایش خاطر بیمار و آرامش روحی وی می‌شود.

بست‌های مخصوص آرتروز؛ انواع و کارایی

مچ بندها و آرنج بندهای مخصوص درمان آرتزوز از مواد اولیه مختلفی چون پلاستیک، فلز یا پارچه تولید می‌شوند که می‌توانید آن ها را از داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های آنلاین تهیه کنید. هنگام خرید اما باید دقت داشته باشید که این بست‌ها خود به چند دسته تقسیم می‌شوند:

بست‌های پیشگیری کننده: این نوع بست‌ها شما را از آسیب‌ها محافظت می‌کنند. مخصوصا هنگام انجام ورزش‌های سنگین.

بست‌های حمایتی: این بست‌ها مفصل آسیب دیده حمایت می‌کنند و روند افزایش را کند می‌کنند.

بست‌های توانبخشی: این نوع بست‌ها  حرکات مفاصل را محدود می‌کنند تا مفصل بتواند به حالت عادی باز گردد. از این بست‌ها معمولا بعد از جراحی‌ها استفاده می‌شود.

بست‌های کاهش بار: این بست‌ها بیشترین استفاده را برای درمان آرتروز دارند. چرا که فشار و بار وارده روی مفصل را کاهش می‌دهند.

مچ بندهای مخصوص برای درمان آرتروز

برای درمان آرتروز ازآتل‌ها، مچ بندهای فشرده ساز، مچ‌بندهای ساده و دستکش‌های مخصوص آرتروز استفاده می‌شود. آتل‌ها را که به خوبی می‌شناسید! از آن‌ها برای ثابت کردن کامل مفاصل تا بهبود یافتن آنها استفاده می‌کنند. مچ بندهای فشرده ساز خیلی به دستکش‌ها هستند؛ اما خیلی تنگ تر! از این مچ بندها برای کاهش تورم مفاصل استفاده می‌شود.

مچ بند طبی ورزشی

مچ بندهای ساده هم همان هایی هستند که انگشت شصت شما را آزاد می‌گذارند. این مچ بندها نقشی حمایتی دارند و کمک می‌کنند به هنگام انجام کارهای روزمره به مشکل نخورید. در نهایت هم به مچ بندهای مخصوص خود آرتروز می‌رسیم. این مچ بندها تورم را کنترل می‌کنند و با گرم کردن مفصل روند رشد بیماری را کند می‌کنند.

مچ بند طبی برای این منظور استفاده می‌شود تا مچ را در طول فرایند درمان در حالتی معین ثابت نگه دارد. در کلینیک تخصصی پیشگام مچ‌بندهای گوناگونی ارئه می‌شود که هر یک از آن‌ها از نظر محافظت و طریقه نگه داشتن مچ دست اندکی با دیگری تفاوت دارد. از اهداف استفاده از مچ دست می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • محافظت از مچ دست
  • کاهش فشار روی آسیب دیدگی ایجاد شده
  • ایجاد محدودیت برای مچ دست و ثابت نگه داشتن آن در طول فرایند درمان و کاهش درد
  • تسریع و تسهیل فرایند التیام پس از جراحی یا صدمه دیدن مچ دست
دلایل بستن مچ بند طبی و مزایای آن

دلایل متعددی را می‌توان برای ضرورت استفاده از مچ بند طبی برشمرد که در ادامه به رایج‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • مراقبت از مچ دست پس از شکستگی یا پیچ خوردن
  • درمان صدمه‌های کشیدگی مکرر یا rsi 
  • درمان تونل سندرم کارپ
  • نیمه دررفتگی
  • آرتروز مچ دست
انواع مچ بند طبی

مچ بند مورد استفاده برای درمان هر عارضه مختص آن طراحی می‌شود. در ادامه انواع مچ بند معرفی می‌شود: 

مچ بند (اسپلینت یا آتل) و نگهدارنده مچ دست

این نوع مچ بند در توانبخشی پس از آسیب‌دیدگی کاربرد دارد و برای کاهش ورم مفید است. به علاوه با محافظت از مچ دست و نگه داشتن آن به فرایند التیام کمک می‌کند.

آتل انگشت

اگرچه آتل انگشت مچ بند محسوب نمی‌شود، اما مطابق همان اصل عمل می‌کند و از انگشت‌های آسیب دیده در اثر سانحه منجر به صدمه دیدن مچ دست محافظت می‌کند و آنها را ثابت نگه می‌دارد. 

مچ بند و آتل انگشت شست

این مچ بند در اصل برای تمام آسیب دیدگی‌های انگشت شست کاربرد دارد و ضمناً پس از جراحی‌های انگشت شست نیز استفاده می‌شود. این آتل سبک و منعطف این امکان را برای بیمار فراهم می‌سازد تا دست خود را در فعالیت‌های روزمره به کار گیرد. به علاوه این آتل از مچ دست نیز محافظت می‌کند.

RSI مچ بند

این نوع مچ بند برای درمان صدمه‌های کشیدگی مکرر یا RSI استفاده می‌شود و مچ را در حالتی خنثی نگه می‌دارد تا فشار و درد از بین برود و در نتیجه علائم بیمار کاهش یابد.

مچ بند ورزشی

بعضی ورزش‌ها، مانند اسکواش و تنیس روی میز، که لازمه انجام آنها حرکت‌های مکرر مچ دست است، فشار شدیدی را به مچ دست وارد می‌کنند. با بستن مچ بند دور مچ دست می‌توان از آن محافظت کرد، از بروز آسیب دیدگی جلوگیری نمود و مچ دست آسیب دیده را تقویت کرد.

مچ بند پس از عمل

این نوع مچ بند برای مراقبت از مچ دستی استفاده می‌شود که به تازگی بر روی آن جراحی انجام شده است. این نوع مچ بند نسبت به گونه ورزشی بزرگتر است، انعطاف پذیری کمتری دارد و نمی‌توان از آن هنگام ورزش کردن یا انجام فعالیت‌های سنگین استفاده کرد.

مچ بند طبی در عین این که از مچ دست آسیب دیده محافظت می‌کند، امکان به کارگیری انگشت‌ها در فعالیت‌ها و وظایف روزمره را نیز ممکن می‌سازد. به علاوه می‌توان مچ بندهای مخصوصی را تهیه کرد که برای استفاده در شب طراحی شده‌اند.

روش انتخاب و تهیه مچ‌بند مناسب

 میزان راحتی استفاده و محافظت هر مچ بند متفاوت با دیگری است. متخصصان کلینیک هنگام انتخاب مچ بند مناسب علاوه بر در نظر داشتن نیازهای هر بیمار باید چند نکته دیگر را نیز مد نظر داشته باشند که در زیر به شماری از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • پوشش داخلی: پوشش داخلی مچ بند میزان راحتی و نرم بودن آن باید مد نظر قرار گیرد. ترجیح هر بیمار و ضرورت‌های زندگی و بیماری وی تعیین کننده این موضوع است.
  • ماده تشکیل دهنده پوشش داخلی: عبور هوا از بعضی مواد راحت‌تر انجام می‌شود، جیر نرم، نخ پنبه یا پنبه، پارچه کشباف و پلی استر پرکاربردترین مواد هستند؛ که هر یک از این مواد مزیت خاص خود را دارد.
  • نحوه بسته شدن مچ بند دور مچ: چسب مخصوص یا بست قلاب‌دار معمولاً مچ بند را ثابت نگه می‌دارد، اما تعداد این بست‌ها متغیر و یک، دو یا سه عدد است. دیگر بار تاکید می‌کنیم که ترجیح بیمار و ضروریات درمان تعیین کننده است.
اندازه کردن مچ بند طبی

مچ بند طبی با استفاده از حلقه بسته شونده دور انگشت شست به گونه‌ای طراحی می‌شود که کاملاً اندازه باشد. این حلقه مچ بند را محکم می‌کند و مانع لغزیدن آن می‌شود. مچ بند با بست قلاب دار، چسب مخصوص یا قلاب قابل تنظیم دور بازوی بیمار ثابت نگه داشته می‌شود. قابل تنظیم بودن قلاب‌ها این امکان را برای بیمار فراهم می‌سازد تا مچ بند را در موقع لزوم سفت‌تر یا شل‌تر کند.

 

آرنج بندهای مخصوص برای درمان آرتروز

برای درمان آرتروز آرنج هم از آتل‌ها، آرنج بندهای فشرده ساز، آرنج بندهای ساده استفاده می‌شود. همه این موارد را بالا تر توضیح دادیم. بر کسی پوشیده نیست که همه این آرنج بندها را برای درمان آرتروز استفاده ی‌کنند! اما کدام یک برای درمان آرتروز آرنج شما موثر تر است؟

ابتدا به سراغ آتل‌ها می‌رویم. بهترین درمان به هنگام ضربه خوردن آرنج شما و شدت گرفتن درد آرتروزتان همین آتل‌ها هستند. همانطور که گفتیم آتل‌ها با ثابت کردن مفصل اجازه می‌دهند روند درمانی مفصل سرعت بگیرد. دومین روش درمانی ما آرنج بندهای فشرده ساز هستند. این آرنج بندها زمانی به کار شما می‌آیند که درد آرتروز امانتان را بریده و کلافه شده‌اید. با استفاده از این آرنج‌ بندها مفصل‌تان گرم شده و از درد و التهاب آن کاسته می‌شود. در نهایت به آرنج بندهای ساده می‌رسیم! فکر کنم همگی این آرنج بندها را روی دست ورزشکاران دیده باشید؛ وظیفه آنها در واقع محافظت از مفاصل شما به هنگام انجام کارهای روزمزه است.

آرنج بند بلند

انواع مچ بند و آرنج بند مخصوص آرتروز؛ مزایا و معایب

هر چیزی نکات مثبت و منفی خود را دارد! بست‌های مخصوص آرتروز هم از این قاعده مستثنا نیستند. پایین‌تر مزایا و معایب این بست‌ها را که از نظر علمی ثابت شده‌اند برای شما آورده‌ایم.

مزایا

  • کاهش درد مفاصل با کم کردن فشار روی عضلات و مفاصل ملتهب.
  • محدود کردن حرکت مفاصل و تسریع روند بهبودی.
  • کاهش هزینه‌های درمانی.
  • دسترسی آسان به این روش درمانی
  • بستن و باز کردن آسان به هنگام نیاز
  • کمک در انجام فعالیت‌های روزانه و کاهش درد در طول روز

معایب

  • مچ بندها و آرنج بندها نمی‌توانند جای درمان زیر نظر یک دکتر متخصص را بگیرند.
  • از نظر زیبایی شناسی، اصلا مناسب نیستند.
  • نمی‌توانند کمبود قدرت ماهیچه‌ها را جبران کنند. همچنین قادر به پوشش خیلی از حرکات نیستند.
  • استفاده مدام از آنها می‌تواند باعث تضعیف ماهیچه‌ها شود. چرا که هر روز بیشتر و بیشتر به آنها وابسته می‌شویم.
  • با استفاده از مچ بندها و آرنج بندها، فشار روی مفاصل دیگر منعکس می‌شود و ممکن است به آنها آسیب بزنیم.
  • پوست ما به صورت طبیعی نیاز به تنفس دارد. استفاده متداوم از مچ بندها و آرنج بندها جلوی این روند طبیعی را می‌گیرد.

محدودیت‌های استفاده از مچ بند و آرنج بندها برای درمان آرتروز!

همه افراد نمی‌توانند از مچ بنده و ارنج بندها برای درمان آرترروز خود استفاده کنند. اثر گذاری این بست‌ها کاملا وابسته به مفصل ملتهب و آسیب دیده دارد. همچنین اگر التهاب مفصل شما زیاد شده باشد یا به ماهیچه‌هایتان آسیبی وارد شده باشد، باید دور این بست‌ها را خط بکشید و به درمان‌های چون جراحی فکر کنید. بر اساس تحقیقی معتبر، اکثر افراد پس از مدت بسیار کمی، استفاده از این بست‌ها را کنار می‌گذارند و دلایل خوبی هم دارند:

احساس ناراحتی: بعضی افراد ممکن است با استفاده از بست‌های مخصوص آرتروز احساس ناراحتی بکنند و از استفاده از آنها تا پایان درمان اجتناب کنند.

از بین رفتن پوست: جلو تر هم گفتیم استفاده مدوام از مچ بند و آرنج بند می‌تواند به پوست شما آسیب برساند و مشکلاتی چون خارش و سوزش ایجاد کند.

تورم: بالاتر گفتیم که استفاده از این روش درمانی، منجر به کم شدن تورم می‌شود. اما در برخی موارد خاص نه تنها تورم کم نشد بلکه وضعیت بدتری هم پیدا کرد.

مچ بندها و آرنج بندها؛ ساخته شده مخصوص شما!

اگر قرار باشد مدت طولانی از مچ بند یا آرنج  بند استفاده کنید؛ احتمالا باید سری به ارتودیست بزنید. در واقع دکتر شما باید مچ بند یا آرنج بند را برای شما تجویز کرده باشد. بعد از دادن نسخه به ارتودیست، او مچ بند یا دستبند مخصوصی را برای شما آماده می‌کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید. در واقع استفاده از این نوع بست‌ها برای درمان آرتروز قاعدتا تاثیر بیشتری دارد و کمتر شما را اذیت می‌کند. البته معایبی چون افزایش هزینه درمان و عدم استفاده بعد از درمان را نیز به دنبال خواهد داشت.

چه زمانی با دکتر تماس بگیریم؟

حتی اگر مچ بند یا آرنج بند مخصوص دست شما طراحی شده باشد، در صورت احساس درد نباید از آنها استفاده کنید. با اینکه درد یا خارش پوست در دفعات اول استفاده از مچ بند و آرنج بند مخصوص درمان آرتروز کاملا طبیعی است؛ در صورتی که بعد از چندین بار استفاده از آنها درد بیشتری، نسبت به زمانی که از آنها استفاده نمی‌کنید داشتید، حتما با پزشک خود تماس بگیرید. امیدواریم از این مطلب نهایت استفاده را برده باشید. شما می‌توانید تجربیات خود در رابطه با استفاده از مچ بنده و آرنج بندهای مخصوص آرتروز را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

منبع:کلینیک ارتوپد فنی فاخر

احمد بازدید : 89 چهارشنبه 08 بهمن 1399 نظرات (0)

زانوبند طبی یا بریس و انواع آن:

شاید برای خیلی از ما پیش آمده باشد که به دلایل مختلفی احساس درد در ناحیه ی زانو را داشته باشیم ،زانو درد یکی از رایج ترین دردهای پا محسوب میشود،طیف افراد مبتلا به این عارضه هم بسیار گگسترده هست از کارگر و کارمند گرفته تا افراد ورزشکار ،از جوان و سالمند و چاق ولاغر،افراد بنا به دلایل مختلفی میتونن به این بیماری دجار بشوند،میتونه یک زانو درد فصلی باشه ، میتونه هم یک عارضه ی مزمن به نام آرتروز زانو باشه که تشخیصش قطعا با پزشک معالج خواهد بود.ما امروز در این مقاله در مورد انواع زانوبند و معیارهای انتخاب آن سخن خواهیم گفت،امیدواریم با مطالعه ی این مقاله بتوانید دید مناسب تری نسبت به انواع زانوبندهای طبی پیدا کنید،اما توجه کنید که استفاده از این ابزار کمک درمانی معمولا با صلاح دید پزشک اتفاق میافتاد،بنابراین به این نکته ی مهم توجه کنید تا بهترین نتیجه را در درمان زانو درد به وسیله ی زانوبندهای طبی بگیرید

زانو بند ها به طور کلی به 4 دسته ی عملکردی، جلوگیری کننده، تخلیه کننده وزن و بازسازی کننده تقسیم می شوند.

زانو بند های عملکردی

زانو بند های عملکردی پس از آسیب دیدن زانو و همچنین برای حمایت از زانوی در حال التیام استفاده می‌شود. نوع زانو بند عملکردی مورد نیاز به نوع آسیب بستگی دارد، زانو بند های عملکردی مختلفی برای درمان پارگی رباط‌ صلیبی قدامی، صلیبی خلفی، جانبی داخلی و جانبی خارجی و آسیب‌های ترکیبی وجود دارد. برای هر مورد زانو بند عملکردی خاصی طراحی شده است که نیروهای مناسبی را برای حمایت از رباط آسیب دیده به آن وارد می‌کند.

زانو بند های جلوگیری کننده

زانو بند های جلوگیری کننده از میله، لولا و بند چسبی ساخته و به منظور محافظت از زانو در برابر صدمه‌های احتمالی در زمان انجام ورزش‌های برخوردی مانند فوتبال، بسکتبال و هاکی طراحی می‌شوند. به بیان دقیق‌ تر هدف از استفاده این نوع زانو بند ها پیشگیری از آسیب دیدن رباط جانبی داخلی است.

زانو بند های تخلیه کننده وزن

زانو بند های تخلیه کننده وزن معمولاً برای بیماران مبتلا به آرتروز زانوی جزیی میانی (بخش داخلی زانو) تجویز می‌شوند. این زانو بند ها فشار را از روی مفصل آسیب دیده به استخوان ران منتقل می‌کنند. زانو بند های تخلیه کننده زانو را وادار می‌کند تا با فاصله از ناحیه دردناک خم شود. این زانو بند ها به صورت سفارشی و از فوم، استیل و پلاستیک قالب گیری شده به منظور محدودیت حرکت افقی ساخته می‌شوند و برای بیماران در انتظار جراحی تعویض مفصل کاربرد دارند.

زانو بند های بازسازی کننده

زانو بند های بازسازی کننده زانو برای محدودیت حرکت زانو در دوره التیام پس از جراحی یا صدمه دیدن طراحی می‌شوند. این زانو بند ها از رباط‌ های آسیب دیده محافظت می‌کند و حرکت زانو را هنگام توان‌ بخشی رباط‌های صلیبی قدامی، صلیبی خلفی، جانبی داخلی و جانبی خارجی یا مینیسک آسیب دیده کنترل می‌کند. این بریس معمولاً تنها دو تا هشت هفته و همزمان با چوب زیر بغل بلافاصله پس از صدمه دیدن یا جراحی بسته استفاده می‌شود.

انواع زانو بند بر حسب نوع

نوع زانو بند مهم ترین مسئله ای است، که در راهنمای خرید زانو بند بایستی به آن پرداخته شود.نوع زانوبند بسته به نوع عارضه ی زانو در هر فرد متفاوت است.

  • زانو بند های آتل دار

 در این نوع زانو بند ها از آتل هایی به منظور حفاظت بیشتر از زانو در ساخت آن استفاده شده است. آتل های جانبی از جابجایی زانو جلوگیری کرده و ساپورت بیشتری برای زانو ایجاد می کند. هم چنین وجود دو فنر در چپ و راست،حفاظت و ثبات بیشتری را فراهم می کند. کاربرد آن در کشیدگی و پیچ خوردگی زانو و هم چنین ایجاد ثبا ت برای ناهنجاری بی ثباتی زانو می باشد.

  • زانو بند های کشکک بسته

در قسمت جلوی زانو نیز بسته می باشد تا فشار و گرما در کل قسمت های زانو حفظ گردد.و برای کشیدگی و گزفتگی خفیف زانو، التهاب خفیف تاندون و بورس زانو، آرتروز خفیف یا متوسط زانو و ایجاد حمایت برای بیماران ضعیف یا سالمند کاربرد دار

انواع

زانوبند طبی در دو مدل اصلی بالا کشیدنی و پوششی وجود دارد؛ برای استفاده از مدل اول باید زانوبند را از پایین وارد پا کرد و سپس آن را تا زانو رو به بالا کشید. این مدل در اندازه‌های مختلف وجود دارد، توجه داشته باشید که بیشترین حمایت زمانی به دست می‌آید که زانوبند طبی کاملاً اندازه باشد. بریس‌های پوششی را می‌توان، با توجه به نوع آن، در جلو یا عقب زانو قرار داد و با استفاده از بست قلابدار تنظیم‌ کرد.

انتخاب

زانوبند طبی با کشکک بسته برای افرادی مناسب است که می‌خواهند کشکک زانو حمایت و فشردگی یکسان با بقیه زانو دریافت کند. زانوبند طبی با کشکک باز زانو هر گونه فشار روی کشکک را از بین می‌برد و ضمناً بسته به نوع زانوبند طبی انتخابی، حمایت بیشتر و یا حرکت و در شیار قرار گرفتن مناسب کشکک ممکن می‌شود.

اکثر بریس‌های ورزشی زانو از نئوپرن یا مخلوط پلی استر/ پنبه با خاصیت کشسانی ساخته می‌شود، اگرچه در بعضی موارد از مواد جایگزین دیگری استفاده می‌شود. نئوپرن گونه سنتزی لاستیک است که برای حفظ گرما و فشردگی بسیار مناسب است؛ بریس ساخته شده از نئوپرن برای اکثر موارد درد و آسیب زانو ایده‌آل است، چون گرما خاصیت کشسانی بافت نرم را تحریک می‌کند و جریان خون را در ناحیه مورد نظر افزایش می‌دهد، به التیام زانو کمک می‌شود، فشردگی برای کاهش تورم ایجاد شده لازم می باشد و بازگشت وریدی برای پاک کردن متابولیت از محل آسیب تحریک می‌شود.

میزان ناپایداری زانو مهم‌ترین عاملی است که در زمان تهیه زانوبند طبی باید به آن توجه شود، چرا که در وهله اول، دلیل اصلی استفاده از چنین فراورده‌ای حمایت از مفصل زانو است. حمایت کننده‌های زانو معمولاً از نقطه نظر میزان حمایت کنندگی در سه دسته قرار می‌گیرند:

  • درجه ۱

حمایت کننده‌های ساده نئوپرن یا دارای خاصیت کشسانی بدون بخش ثابت یا بند و بست اضافی. هر چند این زانوبند طبی کمترین حمایت را از مفصل زانو به عمل می‌آورند، اما از نظر میزان فشردگی و حفظ گرما مناسب هستند.

  • درجه ۲

حمایت کننده‌های پایدار کننده با بندهای پلاستیکی یا فلزی سبک در اطراف و گاهی بست های بیشتر برای حمایت مضاعف. این زانوبند طبی حمایت متوسطی را از زانو به عمل می‌آورند و در مقاومت در برابر چرخش و حرکت‌های جانبی مؤثراند.

  • درجه ۳

حمایت کننده‌های درجه ۳ معمولاً زانوبندهایی هستند که در هر یک از دو طرف زانو دارای لولای ثابت پلاستیکی یا فلزی هستند تا بیشترین حمایت را از زانو به عمل آورند و تقریباً تمام حرکت‌های چرخشی و جانبی را متوقف سازند.

برای آسیب‌های ناشی از استفاده بیش از حد معمولاً حمایت کننده درجه ۱ و در نهایت درجه ۲ کفایت می‌کند. آسیب‌های ناگهانی حاد و ناشی از وارد شدن ضربه به حمایت بیشتر نیاز دارند، به ویژه اگر مفصل زانو ناپایدار باشد یا بیمار احساس کند که زانو قدرت تحمل وزن بدن را ندارد و اصطلاحاً زانو خالی می‌کند. معمولا بهترین انوع بریس و زانوبند طبی آنهایی هستند که مخصوص خود شما و با تجویز پزشک ساخته می شوند

برای اطلاعات بیشتر به سایت کلینیک  فاخر مراجه بفرمایید

احمد بازدید : 161 جمعه 03 بهمن 1399 نظرات (0)

 کفش طبی ارتوپدی برای انواع ناهنجای های پا:

حتما شما هم چیزهای زیادی در مورد کفش های طبی شنیدید،عموم مردم اکثرا استفاده از این نوع کفش ها را ویژه ی بیماران یا افرادی که از ضایع های مربوط به پا رنج می برند ،میدانند،و خیلی اوقات متذکر می شوند که این کفش ها ،به اندازه ی کافی ظاهر زیبایی ندارند و ...،،بر خلاف تصور عموم ،امروزه کفش های طبی از یک ابزار درمانی به سمت یک نیاز اصلی ،برای زندگی ،تبدیل شده است،دیگر از طرح های پیش پا افتاده خبری نیست،امروزه این کفش ،برای هر فرد،به صورت اختصاصی ساخته می شود،در تهیه آن ها از تکنولوژی اسکن سه بعدی استفاده میشود،البته در بعضی از مجموعه ها هنوز به صورت سنتی و قدیمی به این صنعت نگاه میکنند،

 

کفش طبی ارتوپدی یک اصطلاح کلی برای کفش‌هایی است که با مشخصات و ویژگی‌های خاصی تولید می‌شوند و از مکانیک و ساختار پا پشتیبانی می‌کنند. یک کفش طبی ارتوپدی معمولاً شامل یک لایه میانی و روکش بیرونی سفت و خوب، قسمت پاشنه محکم و کفی قابل جا به جایی برای جای دادن لوازم ارتوپدی خاص در داخل آن می‌باشد. کفش‌های طبی ارتوپدی به طور معمول در انواع و عرض ها و شکل‌های مختلفی وجود دارند تا انواع مختلف پا را در خود جای دهند.

اصلاحات مربوط به کفش طبی ارتوپدی را می‌توان در بیشتر کفش‌ها انجام داد، چه کفش‌های کار شما، کفش پیاده روی، کفش دویدن، کفش مجلسی یا صندل باشد. آن‌ها همچنین ممکن است با ارتتیک سفارشی پای شما ترکیب شوند. شما همیشه باید با یک متخصص ارتوپدی یا متخصص پا مشورت کنید تا ببینید آیا کفش یا اصلاح کفشی برای پای شما مناسب است یا خیر.

لوازم ارتوپدی سفارشی، کفش‌های ارتوپدی و کفش‌های ارتوپدی سفارشی در صورت نیاز پزشکی و در صورت نیاز به پزشک و معالجه وضعیت پزشکی تشخیص داده شده، تحت برنامه مزایای سلامت شما قرار می‌گیرند. ارتتیک‌های سفارشی تجویز شده و ساخته شده، کفش ارتوپدی و کفش‌های سفارشی می‌توانند درد کمر و پا  را کاهش دهند و به شما در راحتی و پشتیبانی بیشتر کمک نمایند. کفش ارتوپدی شما باید به عنوان یک درمان پزشکی لازم برای یک شرایط پزشکی واجد شرایط تجویز شود و شما باید برای دریافت تشخیص و تجویز خود اقدام کنید.

نمونه‌هایی از کفش های طبی ارتوپدی:

 

کفش طبی پاشنه تا انگشت: این کفش طبی باعث تصحیح و کمک به حرکات پا در هنگام راه رفتن می‌شود و به پیش رانش پا در هنگام بالا بردن پنجه پا کمک می‌کند. این کفش اصلاحی به بازیابی و اصلاحات مورد نیاز برای حرکت از دست رفته در مفصل مچ پا کمک می‌کند و برای بیماران مبتلا به آرتروز مچ پا و افرادی که تحت عمل جراحی فیوژن مچ پا قرار دارند ، مفید خواهد بود.

کفش طبی جلوی پا: این کفش با اصلاح حرکات و نواقص مرتبط با قسمت جلویی پا، به کاهش فشار و ضربه ناشی از بلند کردن پنجه در هنگام دویدن یا راه رفتن کمک می‌کند. این کفش طبی برای بیمارانی که دارای ورم مفاصل انگشتان بزرگ ناشی از آرتروز مانند هالوکس لیمیتوس، هالوکس ریگیدوس، و بیمارانی که دارای فیوز پا هستند، و تحت عمل جراحی بونیون قرار گرفته‌اند یا دارای زخم‌های پا هستند، بسیار مفید است.

کفش کشی: یک کفش طبی ساده که در آن مواد کفش در مناطقی که برجستگی استخوانی وجود دارد که در برابر آن به کفش مالیده می‌شود، حالت کش مانند دارد. یک گیره توپ و سوکت فلزی در منطقه مورد نیاز برای کشش قرار داده شده است و به طور کلی یک روز یا بیشتر در آن باقی مانده است. این کفش برای بیماران مبتلا به ناهنجاری، بنیونیت و انگشت چکشی مفید است تا به کاهش فشار وارد شده به مفاصل کمک کند.

جسم بالونی: این کفش طبی شبیه به کفش کشی است که برای کاهش نقاط فشار استفاده می‌شود. برای رفع فشار موجود در مناطق خاص، یک سوراخ در کفش بر روی برجستگی استخوانی بریده می‌شود و یک پارچه نرم روی سوراخ چسبانده می‌شود.

کفش طبی دریچه دار: در این نوع کفش های طبی موادی مانند بندهای ولکرو یا سگک‌هایی در قسمت بالای کفش اضافه می‌کنند تا افراد راحت تر بتوانند پای خود را در داخل کفش قرار دهند. به عنوان مثال، برای کمک به افراد دارای ناتوانی جسمی، اختلال در بینایی و مشکلات تحرک، که ممکن است پوشیدن کفش برای آن‌ها دشوار باشد، این کفش‌های طبی می‌توانند گزینه مناسب تری باشند.

کفش طبی با پاشنه اصلاح شده: این نوع کفش‌ها، به جای پاشنه معمولی دارای یک نوع پاشنه خاص هستند که در آن، قسمت پاشنه و کف کفش برداشته شده و با یک ماده فشرده شده و نرم تر جایگزین می‌شود. این کفش طبی می‌تواند به مبتلایان به مشکلات پاشنه پا، فاشیای پلانتار یا کمردرد کمک کند و همچنین می‌تواند به افرادی که درد مفاصل دارند نیز کمک کند.

بالابر یا بالا برنده بیرونی کفش: این کفش طبی برای بیمارانی که تفاوت طول ساختاری پا دارند در جایی که یک پا طولانی تر یا کوتاه تر از پای دیگر باشد استفاده می‌شود. مواد اضافی در پای کوتاه تر به قسمت بیرونی کفش اضافه می‌شود. این کار می‌تواند برای افراد مبتلا به اسکولیوز، درد پا، کمر، لگن و یا شانه مفید باشد.

پد حائل میانی یا جانبی: این ابزار ارتوپدی یک کفش طبی خارجی است که با افزودن مواد متراکم تر در کنار کفش، به منظور پشتیبانی و کنترل اضافی طراحی شده است. پدهای فشار دهی میانی می‌توانند در درمان اختلالات مرتبط با بیماری هایی مانند تاندونیت خلفی تیبیالیس و فاشیلیت پلانتار کمک کنند. پد های حائل جانبی می‌توانند به درمان اختلالات مرتبط با کمر مانند تاندونوپاتی‌های پرونئال، بیماری‌های شارکو ماری و بی ثباتی مچ پا کمک کنند، و همچنین می‌تواند به افراد مستعد ابتلا به اختلالات مچ پا معکوس کمک کند.

گوه‌ها یا پست های میانی یا جانبی: این ابزار ارتوپدیک نیز در قسمت بیرونی کفش استفاده می‌شوند که در آن گوه‌های متراکم فقط به کف و پاشنه کفش اضافه می‌شود. این کار شبیه به پدهای حائل است، که در آن گوه‌های میانی می‌توانند به اختلالات مربوط به کف پا کمک کنند و گوه‌های جانبی می‌توانند به اختلالات مربوط به کمری کمک کنند.

اگر به فکر استفاده از کفش طبی ارتوپدی هستید، باید به ملاقات یک پزشک متخصص پا یا متخصص ارتوپدی بروید تا مطمئن شوید این نوع کفشی که می‌خواهید استفاده کنید قادر است مشکل شما را برطرف نماید یا خیر

مزایای استفاده از کفش طبی ارتوپدی:

چندی پیش، کفش های طبی ارتوپدی از نظر ظاهری، جذابیت کمی برای افراد داشتند. با این حال، این کفش‌ها هنوز هم مزایای ارزشمند بسیاری را برای فرد استفاده کننده ارائه می‌دهند. امروزه می‌توانید کفش های طبی ارتوپدی را در سبک‌های شیک پیدا کنید. در نتیجه هیچ بهانه‌ای برای استفاده نکردن این کفش‌ها ندارید!

۷-مزیت پای سالم در کفش طبی ارتوپدی برای شما به شرح زیر است:

کفش طبی ارتوپدی پشتیبانی عالی برای پای شما ایجاد می‌نماید 

این کفش‌ها نه تنها برای تهیه قوس مناسب در پاهای شما طراحی شده‌اند، بلکه کفش های طبی ارتوپدی پاشنه‌های شما را نیز می‌پوشانند و می‌توانند به اصلاح مجدد پا کمک کنند. بدون این پشتیبانی و هماهنگی مناسب، ممکن است بیماری‌ها و مشکلات دردناک و ناامید کننده‌ای مانند فاسیت کف پا و سایر مشکلات کف پا ایجاد شود.

درد پا با پوشیدن کفش های طبی ارتوپدی کاهش می‌یابد 

۵۰۰۰تا ۱۰۰۰۰ قدم. این مقدار متوسط قدم‌هایی است که یک فرد به طور عادی در طول روز بر می‌دارد. اگر از کفش های مناسب استفاده نمی‌کنید، با قدم زدن در روز که بسیاری از مراحل در آن‌ها قرار دارد، آسیب‌هایی را که به پا وارد می‌کنید تصور کنید.

کفش های طبی ارتوپدی به انگشتان شما فضای مورد نیاز برای حرکت راحت را می‌بخشند و اغلب در اندازه و عرض‌هایی وجود دارند که در کفش معمولی در دسترس نیست. این کفش‌ها مانع ساییده شدن پای شما در مقابل کفش می‌شوند و پاشنه‌هایی ندارند که پاهای شما را به سمت موقعیت‌های غیرطبیعی و ناراحت کننده سوق دهد.

پوشیدن کفش طبی ارتوپدی می‌تواند جریان خون را افزایش دهد 

اگر از درد عصب دیابتیک رنج می‌برید، کفش های طبی ارتوپدی می‌توانند بهترین دوستان شما باشند. برای کسانی که از نوروپاتی دیابتی رنج می‌برند، پوشیدن کفش هایی که راحت هستند و از پشتیبانی قوسی بسیار خوبی برخوردار هستند، بسیار مهم است.

از آنجا که نوروپاتی دیابتی، توانایی یک فرد دیابتی را در ناحیه پا کاهش نمی‌دهد، آسیب های پا ممکن است قابل تشخیص نباشد. نوروپاتی همچنین گردش خون در پاها را کاهش می‌دهد. پوشیدن کفش ارتوپدی باعث می‌شود پا در یک محیط سالم حرکت و عملکرد داشته باشد. این کفش‌ها در واقع می‌توانند افراد دیابتی را در مقابل از دست دادن پا نجات دهند.

کفش ارتوپدی هزینه ای کمتر از عمل جراحی پا دارد 

مراقبت نکردن از پاهای شما به احتمال زیاد، حتی اگر در پیری باشد، عوارضی را برای شما به همراه خواهد داشت. پوشیدن کفش های طبی ارتوپدی در هنگام درد پا یا سایر مشکلات پا می‌تواند از نیاز به جراحی پر هزینه در آینده جلوگیری کند. شما می‌توانید این نوع کفش‌ها را به عنوان یک ابزار پیشگیری کننده در نظر بگیرید.

مشکلات پا را می‌توان با کفش‌های طبی ارتوپدی برطرف نمود 

از آنجا که این کفش‌ها می‌توانند به شرایط به خصوص پا را اصلاح کنند و به حفظ قوس پا کمک کنند، کفش های طبی ارتوپدی می‌توانند راه حلی برای مشکلات پا که پیش رو دارید باشد. خیلی اوقات، مشکل عمده پا به خاطر پوشیدن کفش های اشتباه رخ می‌دهد.

کفش طبی ارتوپدی تحرکی برابر برای برخی از افراد فراهم می‌نماید 

درد مزمن پا و مسائلی مانند صافی پا، فاسیت پلانتار، برآمدگی، همبرتو و خار پاشنه نه تنها باعث کندی افراد می‌شود بلکه می‌تواند مانعی برای تحرک افراد و عدم توانایی راه رفتن باشد. کفش طبی ارتوپدی با ایجاد شرایط مناسب برای افراد، ممکن است به بیماران کمک کند تا تحرک خود را بازگردانند.

کفش طبی ارتوپدی به سادگی برای پای شما مناسب است 

هیچ انکاری وجود ندارد کفش های طبی ارتوپدی باعث می‌شوند پاهای شما احساس خوبی داشته باشد. نه تنها پوشیدن آن‌ها به شما کمک می‌کند تا از آسیب دیدگی‌ها جلوگیری کنید بلکه در آینده از خودتان تشکر می‌کنید که یک انتخاب هوشمندانه برای سرمایه گذاری در یک جفت کفش انجام داده‌اید!

هزینه کفش ارتوپدی چقدر است؟

هزینه کفش ارتوپدی چقدر است

کفش های طبی ارتوپدی به دلیل ویژگی‌های خاص، قیمت بسیار بالاتری نسبت به کفش های معمولی دارند. برای تعیین اینکه آیا استفاده از کفش ارتوپدی برای شما لازم است یا خیر، با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

منبع:کلینیک فاخر

 

 

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 4
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 0
  • آی پی دیروز : 0
  • بازدید امروز : 1
  • باردید دیروز : 1
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 4
  • بازدید ماه : 4
  • بازدید سال : 501
  • بازدید کلی : 3,797